- əsaslandırma
- «Əsaslandırmaq»dan f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
isnad — ə. 1) bir şeyi birinə nisbət vermə, aid etmə; 2) bir fikri sənədlərlə və ya sitatlarla əsaslandırma; 3) məxəz, mənbə, qaynaq; 4) arxa, dayaq, dirək, söykənəcək; 5) sübut, dəlil; 6) ərəb dili qrammatikasında: cümlə üzvləri arasındakı əlaqə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tə’lil — ə. səbəbini göstərmə, əsaslandırma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təğlit — ə. 1) səhvini çıxarma, yanlış olduğunu əsaslandırma; 2) təşviş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
isbat — is. <ər.> Sübut; əsaslandırma, sübut etmə. Ey Füzuli, mən qənaət mülkünün sultanıyam; Səltənət isbatı əynimdə pəlasifəqr bəs. F.. Tez verəsən bu sözlərin isbatın: Nədəndi binası abi həyatın? A. Ə.. İsbat etmək (eləmək) – sübut etmək. Yalanı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti